KARAYILAN

Atadan emanet namın yürekte
Pazarcık yolları yaşar dilekte
Zulmün her çeşidi kalır elekte
Direniş azmimiz destan Karayılan

Yaş otuz ikiydi yüreği hârdı
Onun vatan ile nikâhı vardı
Karanlığa güneş olur doğardı
Omzunda tüfeği yaman Karayılan

Malını mülkünü sattı da geldi
Günlerce aç susuz yattı da geldi
Düşmanı önüne kattı da geldi
Gelmezsen halimiz talan Karayılan

Her cephe önüne adını yazdı
Sarıkamış destan Hakka niyazdı
Şahadet diledi yarası azdı
Boynunu bükerek kalan Karayılan

Seksen iki yiğit yollara düştü
Anayı babayı en son görüştü
Antep’in ahvali birden değişti
Hayır duaları alan Karayılan

Ermeniler vurdu yarasın sardı
Fransız çevirmiş Antep’e vardı
Koştu yardımına çemberi yardı
Halkına cesaret katan Karayılan

Kamçıyı emanet etti o sabah
Sanki yanıma gel diyordu Allah
Siperden yükseldi derin bir eyvah
Devrildi aşk ile yanan Karayılan

Sarımsak Tepede ocaklar söndü
On dokuz yoldaşın gittiği gündü
Nesiller gururla adını andı
Şanınla inledi zaman Karayılan

Teker teker şehit oldu yiğitler
Analar ağlıyor dinmez ağıtlar
Cennete koşuşur delişmen atlar
İzinden gideriz her an Karayılan

Antep dedikleri şehitler yurdu
Şahinin Kâmilin mezarı oldu
Giremez eğleşir koca bir ordu
Önünde dağ gibi duran Karayılan